وقت سحر زخواب پریدن خوشست
در حرم یار زجان بریدن خوشست
شهر که با نور علی روشنست
گنبد عشقست که نور میزند
در حرمش دل طلوع میکند
باز بیا پیش من ای زائرم
حرمت عشق ست که یار میخرد
//حسام الدین شفیعیان//منتظر//
